Inburgeren

Het is wel weer tijd voor een verslagje. Ik kan zeggen dat ik goed gesetteld ben in Australië. Ben inmiddels aan het werk en huur een kamertje in Sydney. Heb een normaal leventje opgepikt, nou ja, wel in Sydney. Ennn.. Ik heb ‘ze’ gezien…

Ben nu aan het werk bij een restaurant op de 47e etage van een toren in het midden van Sydney. Ik werk er in de bediening en dat bevalt allemaal prima. Had uiteindelijk na een paar dagen intensief zoeken 2 concrete opties en deze is er uit gekomen. Het restaurant draait om zijn as en zo krijg je Sydney van al zijn schoonheid te zien. De bar is erg populair voor cocktails en het restaurant heeft een dikke portemonnee nodig om te bezoeken. Het is namelijk verplicht minimaal 2 gangen te bestellen, ik verzin het niet.. Als je downtown Sydney moet aanwijzen op de kaart dan gaat je vinger naar ‘Circular Quay’, wat de toeristische haven van de stad is, hier ligt ook het Opera House. De Harbour Bridge verbindt Noord en Zuid Sydney met elkaar. Direct aan de haven grenst het Financial District en The Rocks, waar meer hotels en restaurants te vinden zijn. Loop je nog iets verder door de stad in dan vind je overal shopping malls en toeristische trekpleisters. De shopping malls zijn hier zo populair omdat mensen het fijner vinden binnen te winkelen met de Australische temperaturen. De meeste hoge gebouwen zijn in dit stukje Downtown en rond Darling Harbour, waar je over een gezellige boulevard kan lopen. Veel buitenwijken kennen hun eigen geschiedenis, van oude arbeidswijken tot koloniën die aan de stad zijn gegroeid. Een huisje heb ik gevonden in de wijk Surry Hills. Ook dit geeft al aan, het ligt op een heuvel. De meeste tips die ik kreeg verwezen naar deze wijk. Ik huur een kamer in een soort studentenhuis, het is allemaal gemeubileerd en verder van alle noodzakelijke faciliteiten voorzien. Loop ik rechts mijn huisje uit dan ga ik richting Crown Street, het lokale centrum van de wijk. Kleine buurtsupers, heel veel kleine coffeeshops en kleine boetiek winkeltjes. Aan het einde van de straat is een shopping center waar je alles kan krijgen. Als ik links mijn huis uit loop dan kom ik op Oxford Street, een populair uitgaansgebied in Sydney. Overal restaurants en take-away’s en het leeft hier altijd met uitgaanspubliek wat uit de clubs van Kings Cross komt. Als ik de heuvel af loop ben ik met 10 minuutjes bij het centraal station en vanaf Oxford Street kan ik de bus naar Bondi Beach pakken en dan lig ik met 30 minuutjes met mn kop in de zon.

Op een vrijdag had ik voor mezelf een tripje naar de Blue Mountains gepland. Dit was dus de eerste keer dat ik Sydney uit ging. Ik ging er met de trein heen en we waren Sydney nog maar net uit en ging al de hoogte in. En ik heb ‘ze’ ook gezien, de kangoeroes, springend over de grasvelden of luierend onder de bomen. Het was wel vanuit de trein, dus van een foto momentje is het nog niet gekomen. Ik hoef daar niet voor te vrezen, zal nog genoeg momentjes krijgen. Vroeg in de ochtend kwam ik aan in de Blue Mountains, in het plaatje Katoomba, de drukst bezochte stad in het National Park. Nadat ik cappuccino met een kangoeroe-biscuittje naar binnen had gewerkt liep ik richting Echo Point. Dit is een punt wat toegankelijk is voor auto’s via de Mountain Drive en zo kwamen hier ook bussen vol Aziaten naartoe. Voordat ik aan de wandel ging in het park wilde ik nog even bij het Visitor Center langs. En ook bij Echo Point heb je een mooi uitkijkpunt in het dal. Ik had niet verwacht dat het er zo uit zo zien. Ik ging even met de gedachten terug naar 2006, toen we op de rand van de Grand Canyon stonden. Het heeft wel wat weg van een grote kloof, met rotsen die door de jaren heen aan erosie zijn onderworpen. Wel is het hier veel groener dan in Amerika. Toen ik mn route een beetje had uitgestippeld ging ik aan de wandel. Ik ging de Great Stairway af en daalde 300 meter door 900 treden af te lopen. Die trap was zo stijl dat zelfs naar beneden lopen vermoeiend was. Op sommige stukjes was het eenrichtingsverkeer en de mensen die ik tegen kwam zagen er niet meer op hun paasbest uit. De trap ging via de ‘Three Sisters’ naar beneden. Volgens een oude Aboriginal legende waren er drie gezusters die door een stammenruzie in gevaar waren. Een heksendokter heeft toen deze vrouwen veranderd in steen om ze te beschermen. Eenmaal afgedaald tot in de bossen wandelde ik in alle rust verder. En je komt dan niet veel mensen tegen. Vogels, boomwortels, losse keien, enorme varens, kleine watergeultjes en grote watervallen. Toen ik uiteindelijk aankwam bij een splitsing kon ik kiezen om de kabel lift naar boven te nemen of de watervallen van dichtbij bekijken en zo naar boven lopen. De lift was in eerste instantie mijn plan, maar ik wilde de waterval zien.. Mooie foto momentjes tussendoor natuurlijk. Het park wordt trouwens Blue Mountains genoemd omdat de Eucalyptus bomen een bepaald soort olie afgeven. Dit in combinatie met de lichtinval en condens geeft een blauwe gloed boven de boomgrens.

En toen was het tijd voor een knipbeurt. Dat ging mij niet zomaar af. Blijkbaar vindt men het hier normaal om naar een haarstylist te gaan, aan het aanbod ligt het niet. Maar ik was niet op zoek naar een knipje van boven de 80 dollar. Dus na een middag slenteren door Sydney op zoek naar een fatsoenlijke kapper zat ik uiteindelijk bij de turk op de stoel. Ik kon in elk geval weer even vooruit. Op 24 februari de Superbike race op Phillip Island, vlakbij Melbourne. De opening van het seizoen. Nederland was ook vertegenwoordigd met een debutant in de Supersport klasse, Michael van der Mark. Ik had een update van Eric gekregen dat hij 3e was geworden in de race, top gedaan dus. Wat nou het mooie is, met dat 20 jarige coureurtje heb ik een drankje gedronken in de Ierse Pub in Sydney. Hij plakte er een weekje vakantie aan vast en kwam met een paar collega’s ook langs Sydney. Even een fotootje schieten natuurlijk. Helemaal top! Volgend jaar zal ik hem weer op Assen aanschouwen.

Het weekend van 9 maart was groot feest! Ik werd door een vriend getipt om naar het Future Music festival te gaan hier in Sydney. Zo gezegd zo gedaan. Vrijdagavond was er een pre-party in een club in de stad waar enkele DJ’s al konden warm draaien voor het grote feest op zaterdag. 60000 man verzamelden zich op de Randwick Racebaan niet ver van mijn huis. Het was heerlijk weer en vanaf 12 uur smiddags tot 10 uur savonds was er op een stuk of 7 podia muziek voor ieder wat wils te horen. De grootste DJ’s draaiden natuurlijk aan het einde van de dag maar dat kon de pret niet derven. Zoals ik zei, het was heerlijk weer, iedereen was in een goede stemming en je ontmoet een heleboel mensen. We bleven voornamelijk bij een iets kleiner podia staan met DJ’s die onder andere van Ibiza afkomstig zijn, hier hadden we nog de kans om een beetje vooraan te staan. Zelf liep ik tegen het einde nog even naar de Main Stage om de Nederlander Hardwell te horen die daarna door Avicii werd opgevolgd. Een top dag! Zondags was de rustdag en ik ging in de middag even naar het strand waar ik weer een nieuwe belevenis mee maakte. Strand alarm!! Iedereen werd gevraagd rustig te blijven en kalm het water uit te komen, er was een haai gespot. Ja, dat zie je niet op onze stranden thuis. Er werden gelijk met twee reddingsboten gepatrouilleerd om als eerste veilig te stellen dat iedereen uit het water was. Daarna bleven ze van links naar rechts varen om de haai te spotten. Toen na 15 minuten niks was gespot werd het water weer vrij gegeven. Het enthousiasme voor een duik was er bij veel mensen wel van af.

Foto’s van de Blue Mountains
https://plus.google.com/photos/101604959817839342343/albums/5850193147199144161?authkey=CJ7TzI3D5dzVXg

Meer foto’s van Sydney
https://plus.google.com/photos/101604959817839342343/albums/5844335534795913265?authkey=CM-hpJSR34ascw