Independence Day en Vegas
Blijf op de hoogte en volg Mark
10 Augustus 2012 | Verenigde Staten, New York
Het zit er bijna op! Dit verslag gaat nog even terug in de tijd. Veel leesplezier!
4th of July. Independence Day in de VS. Een nationale feestdag waar de onafhankelijkheid wordt gevierd. Leuk om daarvoor dan in Washington te wonen, omdat dit het centrum is van het festival. Mensen van alle staten komen naar DC om deze dag te vieren, en dat zijn dan ook echt mensen uit alle hoekjes en gaten van het land. Allemaal uitgedost met hun eigen stijl van nationalisme. De meest charmante t-shirtjes, hoeden te pas, en in de handen op zn minst een vlaggetje. Gedurende de dag zijn er activiteiten aan de gang. Op het gebied van geschiedenis worden er lezingen gegeven bij de monumenten, podia zijn opgesteld op de Mall en de parade start aan het einde van de middag. Daar heb ik allemaal geen aandacht aan geschonken, ik wilde het vuurwerk zien wat bij zonsondergang op de Mall wordt afgestoken. Een mooi plekje opzoeken, wat wel vrij makkelijk kon. Laat niet staan dat het enorm druk was, maar de Mall is ook een enorm grote vlakte in de stad. En daar kwam de eerste pijl, het fototoestel in de aanslag en knippen maar. En op deze dag, gevuld met Amerikaanse glorie, kom je natuurlijk ook nog weer die godganse Nederlanders tegen. WE ZIJN OVERAL!!!
Tussendoor ben ik nog met Elien en Mehrsa naar Coldplay geweest. We hadden de kaartjes al in december gekocht en het was ook snel uitverkocht. Het was het laatste concert dat ze gaven in Amerika, voordat ze terugkeerden naar Europa. Na het voorprogramma begon het Verizon Center pas echt vol te lopen en rond 9 uur kwamen ze dan. De Mylo Xyloto tour beloofde waar spektakel met een set van de bekendste nummers. Echt puur genieten van mooie muziek.
Nadat het werk er voor ons allemaal op zit gaan we allemaal onze eigen gang. Marlot gaat naar de Cariben, Jan maakt een tour door Amerika met een vriend en ik heb zo ook mijn eigen plannen, daarover later meer. Op Jan z’n route lag ook Las Vegas en aangezien ik me had voorgenomen sowieso nog een keer terug te gaan naar Sin City was dit een mooie gelegenheid om hem op te zoeken. Al vrij snel werd het weekend gepland en vloog ik wederom naar Vegas. Dit keer een directe vlucht wat lekker relaxed was. Ook dat voerde het entertainment gehalte van dit weekend al op. Een beste mevrouw ging met haar twee dochters ook naar Vegas. Nadat ze amper een poot aan boord had gezet klonk het al: ‘’Why is this plane so quiet? A direct flight to Vegas, and no one is partying? This plane sucks!’’ Het was al snel duidelijk dat dit niet haar eerste keer in Vegas zou worden. We gingen de lucht in toen het al donker was en omdat het vliegveld in de stad ligt kon ik mooi uit het raam kijken. Toch bijzonder om zo’n gigantisch geordende stad van bovenaf te zien. Het stratennetwerk loopt als een raster door de stad met hier een daar een open ruimte waar meestal een monument is gepositioneerd. De National Mall ligt centraal met de oplichtende monumenten en de enige kronkel door de stad is de Potomac River. Ook zijn bochtige wegen op één hand te tellen. Ondertussen, aangekomen boven de wolken, gaat mevrouw blaaskaak vrolijk door met brabbelen en hoor ik de woorden ‘jail’, ‘lawyer’ en ‘mistress’ voorbij komen. Toch benieuwd hoe zij feesten in Sin City.
Eenmaal aangekomen ontmoette ik Jan en Eddie op het vliegveld. En met een vreemde dude die voor ons de taxi wilde betalen reden we richting de strip. Ons hotel, Bally’s, lag recht tegenover het Bellagio hotel wat beroemd is door de fontijn-show. Even klaar maken en midden in de nacht naar Cosmo waar nog volop werd gedrongen om binnen te komen. Er werd even een toast op het goede leven gemaakt, of misschien wel meer. De volgende dag gingen we naar de poolparty van Encore. Een party met Eric Prydz en volop feest. Teruglopend over de strip naar het hotel om ons klaar te maken voor de avond. Voordat we naar de poolparty gingen had ik het idee om naar het restaurant van Gordon Ramsey in Paris Paris te gaan. Maar aangezien we geen reserveringen hadden en we die avond al wilden eten was dit niet mogelijk. Via een eerder contact wat we hadden gelegd met de GM van TAO kwamen we echter toch binnen. We hadden twee dames ontmoet en het eten was fantastisch. Er stonden steaks op het menu van $80 en voor een glaasje wijn kreeg je de sommelier aan de tafel. Het steak assortiment word je aangeprezen door de serveerder die met een trolley langskomt waar alle 8 de steaks op zijn gepositioneerd. Onwerkelijk. Na die tijd even naar de overkant in het Bellagio hotel om met wat geld te spelen, helaas heeft dat vrijwel altijd hetzelfde resultaat. De stad slaapt niet en je kunt je er zo goed vermaken. Iedereen is in een goede stemming, agressie van dronkaards wordt je niet mee geconfronteerd en het ideale is dat alles open is. De zondag zou het toppunt worden, we hadden kaarten voor Rehab, s’werelds beroemdste poolparty. De rapper Timbaland trad op en kaarten zijn nodig om binnen te komen. Na de security check liepen we naar de binnenplaats waar het zwemparadijs zich ontpopte. Met een maximum capaciteit van 7500 man mag dit zonder twijfel een paradijs worden genoemd. Rieten VIP tentjes met TV schermen, zandbanken voor het zonnen, casinotafels in het water, halve liter cocktail bidons en het zwembad centraal waar iedereen los gaat op de beat. Er was een bikini-babe contest aan de gang en deze dames liepen door het publiek om voor henzelf the promoten. En toen kwam Timbaland op. Nadat iedereen los ging op zijn bekende nummers ging hij na zijn set in het lounge gedeelte op het podium zitten. En zo stonden wij opeens 2 meter van hem af. Een geweldige ervaring.
Vooral in deze laatste paar weken, nu ik klaar ben met werk, ben ik erg hard bezig mijn scriptie af te ronden voor school. Als dat erop zit kan ik gaan genieten van mijn vakantie. Ik ga starten in Texas, waar ik heel graag heen wilde. Austin staat wereldwijd bekend om de stad van de live muziek, ik zal het wel meemaken. Dan vlieg ik door naar New Orleans, wat ook bekend staat om de muziek met vooral veel jazz, blues en dat soort spul. Ook kan ik hier wat culinaire lekkernijen verorberen voordat ik doorvlieg naar Florida. In Miami kan ik los gaan en lekker aan het strand liggen. Ik ontmoet daar een aantal mensen en wie weet spot ik nog een beroemdheid die, net als ik, heerlijk van een welverdiende vakantie aan het genieten is. Dan kom ik nog even terug in DC om de spullen bij elkaar te pakken en dan reis ik door naar New York om daar nog even goed in te slaan qua kleding en troep. Op 12 augustus is het dan eindelijk zover: ik stap weer op het vliegtuig richting Amsterdam!
Er zal nog 1 verslag volgen met de avonturen van mijn zuidelijke trip. Mijn laatste weekjes in Amerika zullen goed worden benut.
Fontijn van het Bellagio Las Vegas
http://youtu.be/GS46_ZEKw-8
4th of July. Independence Day in de VS. Een nationale feestdag waar de onafhankelijkheid wordt gevierd. Leuk om daarvoor dan in Washington te wonen, omdat dit het centrum is van het festival. Mensen van alle staten komen naar DC om deze dag te vieren, en dat zijn dan ook echt mensen uit alle hoekjes en gaten van het land. Allemaal uitgedost met hun eigen stijl van nationalisme. De meest charmante t-shirtjes, hoeden te pas, en in de handen op zn minst een vlaggetje. Gedurende de dag zijn er activiteiten aan de gang. Op het gebied van geschiedenis worden er lezingen gegeven bij de monumenten, podia zijn opgesteld op de Mall en de parade start aan het einde van de middag. Daar heb ik allemaal geen aandacht aan geschonken, ik wilde het vuurwerk zien wat bij zonsondergang op de Mall wordt afgestoken. Een mooi plekje opzoeken, wat wel vrij makkelijk kon. Laat niet staan dat het enorm druk was, maar de Mall is ook een enorm grote vlakte in de stad. En daar kwam de eerste pijl, het fototoestel in de aanslag en knippen maar. En op deze dag, gevuld met Amerikaanse glorie, kom je natuurlijk ook nog weer die godganse Nederlanders tegen. WE ZIJN OVERAL!!!
Tussendoor ben ik nog met Elien en Mehrsa naar Coldplay geweest. We hadden de kaartjes al in december gekocht en het was ook snel uitverkocht. Het was het laatste concert dat ze gaven in Amerika, voordat ze terugkeerden naar Europa. Na het voorprogramma begon het Verizon Center pas echt vol te lopen en rond 9 uur kwamen ze dan. De Mylo Xyloto tour beloofde waar spektakel met een set van de bekendste nummers. Echt puur genieten van mooie muziek.
Nadat het werk er voor ons allemaal op zit gaan we allemaal onze eigen gang. Marlot gaat naar de Cariben, Jan maakt een tour door Amerika met een vriend en ik heb zo ook mijn eigen plannen, daarover later meer. Op Jan z’n route lag ook Las Vegas en aangezien ik me had voorgenomen sowieso nog een keer terug te gaan naar Sin City was dit een mooie gelegenheid om hem op te zoeken. Al vrij snel werd het weekend gepland en vloog ik wederom naar Vegas. Dit keer een directe vlucht wat lekker relaxed was. Ook dat voerde het entertainment gehalte van dit weekend al op. Een beste mevrouw ging met haar twee dochters ook naar Vegas. Nadat ze amper een poot aan boord had gezet klonk het al: ‘’Why is this plane so quiet? A direct flight to Vegas, and no one is partying? This plane sucks!’’ Het was al snel duidelijk dat dit niet haar eerste keer in Vegas zou worden. We gingen de lucht in toen het al donker was en omdat het vliegveld in de stad ligt kon ik mooi uit het raam kijken. Toch bijzonder om zo’n gigantisch geordende stad van bovenaf te zien. Het stratennetwerk loopt als een raster door de stad met hier een daar een open ruimte waar meestal een monument is gepositioneerd. De National Mall ligt centraal met de oplichtende monumenten en de enige kronkel door de stad is de Potomac River. Ook zijn bochtige wegen op één hand te tellen. Ondertussen, aangekomen boven de wolken, gaat mevrouw blaaskaak vrolijk door met brabbelen en hoor ik de woorden ‘jail’, ‘lawyer’ en ‘mistress’ voorbij komen. Toch benieuwd hoe zij feesten in Sin City.
Eenmaal aangekomen ontmoette ik Jan en Eddie op het vliegveld. En met een vreemde dude die voor ons de taxi wilde betalen reden we richting de strip. Ons hotel, Bally’s, lag recht tegenover het Bellagio hotel wat beroemd is door de fontijn-show. Even klaar maken en midden in de nacht naar Cosmo waar nog volop werd gedrongen om binnen te komen. Er werd even een toast op het goede leven gemaakt, of misschien wel meer. De volgende dag gingen we naar de poolparty van Encore. Een party met Eric Prydz en volop feest. Teruglopend over de strip naar het hotel om ons klaar te maken voor de avond. Voordat we naar de poolparty gingen had ik het idee om naar het restaurant van Gordon Ramsey in Paris Paris te gaan. Maar aangezien we geen reserveringen hadden en we die avond al wilden eten was dit niet mogelijk. Via een eerder contact wat we hadden gelegd met de GM van TAO kwamen we echter toch binnen. We hadden twee dames ontmoet en het eten was fantastisch. Er stonden steaks op het menu van $80 en voor een glaasje wijn kreeg je de sommelier aan de tafel. Het steak assortiment word je aangeprezen door de serveerder die met een trolley langskomt waar alle 8 de steaks op zijn gepositioneerd. Onwerkelijk. Na die tijd even naar de overkant in het Bellagio hotel om met wat geld te spelen, helaas heeft dat vrijwel altijd hetzelfde resultaat. De stad slaapt niet en je kunt je er zo goed vermaken. Iedereen is in een goede stemming, agressie van dronkaards wordt je niet mee geconfronteerd en het ideale is dat alles open is. De zondag zou het toppunt worden, we hadden kaarten voor Rehab, s’werelds beroemdste poolparty. De rapper Timbaland trad op en kaarten zijn nodig om binnen te komen. Na de security check liepen we naar de binnenplaats waar het zwemparadijs zich ontpopte. Met een maximum capaciteit van 7500 man mag dit zonder twijfel een paradijs worden genoemd. Rieten VIP tentjes met TV schermen, zandbanken voor het zonnen, casinotafels in het water, halve liter cocktail bidons en het zwembad centraal waar iedereen los gaat op de beat. Er was een bikini-babe contest aan de gang en deze dames liepen door het publiek om voor henzelf the promoten. En toen kwam Timbaland op. Nadat iedereen los ging op zijn bekende nummers ging hij na zijn set in het lounge gedeelte op het podium zitten. En zo stonden wij opeens 2 meter van hem af. Een geweldige ervaring.
Vooral in deze laatste paar weken, nu ik klaar ben met werk, ben ik erg hard bezig mijn scriptie af te ronden voor school. Als dat erop zit kan ik gaan genieten van mijn vakantie. Ik ga starten in Texas, waar ik heel graag heen wilde. Austin staat wereldwijd bekend om de stad van de live muziek, ik zal het wel meemaken. Dan vlieg ik door naar New Orleans, wat ook bekend staat om de muziek met vooral veel jazz, blues en dat soort spul. Ook kan ik hier wat culinaire lekkernijen verorberen voordat ik doorvlieg naar Florida. In Miami kan ik los gaan en lekker aan het strand liggen. Ik ontmoet daar een aantal mensen en wie weet spot ik nog een beroemdheid die, net als ik, heerlijk van een welverdiende vakantie aan het genieten is. Dan kom ik nog even terug in DC om de spullen bij elkaar te pakken en dan reis ik door naar New York om daar nog even goed in te slaan qua kleding en troep. Op 12 augustus is het dan eindelijk zover: ik stap weer op het vliegtuig richting Amsterdam!
Er zal nog 1 verslag volgen met de avonturen van mijn zuidelijke trip. Mijn laatste weekjes in Amerika zullen goed worden benut.
Fontijn van het Bellagio Las Vegas
http://youtu.be/GS46_ZEKw-8
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
