Chinatown, inrichtingsperikelen en moeder natuur

Ik ben inmiddels verhuist naar onze casa! Samen met Elien, werkt ook in Dupont, en Marlot en Jan, beide in de Mayflower, wonen we nu in een tijdelijk appartementje. Begin september gaan we weer verhuizen. Dan is het appartement waar wij in willen beschikbaar, nadat het nog een grondige reiniging krijgt van de huismanager. Er komt dan nog een ander meisje bij in. Het appartement ligt 1 blok naast Chinatown en is voornamelijk bekend onder studenten van de nabij gelegen universiteit. 14 verdiepingen met op elke etage 20 appartementen met elk 2 slaapkamers met inloopkasten, 2 badkamers, een sunroom, een keuken en een woonkamer. De entree is als een hotel met conciërge en wifi internet. De fitnessruimte is ideaal en de clubroom wordt gerenoveerd waar je kan poolen, drankje doen of gewoon even internetten. Op het dak is het zwembad en een terras waar twee grote barbecues staan. Glaasje drinken met een hamburger, op de sofa en genieten van de mooie locht’n in downtown DC.

Het weekend stond gepland om ons appartement in te richten. De dames waren de hele week al bezig geweest de folders door te bladeren en een lijstje te maken. Jan en ik zagen het wel in de winkel. Natuurlijk gingen wij voor goedkoop, simpel en makkelijk te verslepen. Dan eindig je bij de IKEA. Ook het IKEA concept moet aan Amerikaanse maatstaven voldoen, dus kan je in Washington 2 vestigingen vinden. Ik ging samen met Elien en Jan eerst naar de elektronica zaak en de waar-ze-werkelijk-alles-hebben-zaak. Het bleef bescheiden bij een blender, een tostiijzer en een plant. Toen naar de IKEA met ons lijstje. Die werd al snel ongeldig verklaard toen we bij de eerste sectie aankwamen. De uitgekozen slaapbank, te koop voor een drol, zat natuurlijk voor geen meter. Na het dilemma van het juiste bed voor de juiste persoon te hebben opgelost en onze uurtjes vol te hebben gemaakt werd er om geroepen dat de voordeur dicht ging(21.00u). Wij maar naar het magazijn, tot dan toe konden we het doen met 1 kar. Maar je raadt het al, een leeg appartement inrichten voor 5 personen, daar mag je wat meer karretjes voor rekenen. Als laatste klanten verlieten wij de winkel om 23.00u met 6 karren, exclusief bedden. Toch vrij riant..
De aankopen kunnen gelukkig bij ons worden bezorgd. Wij met onze kleine aankopen en de blender, tostiijzer en de plant weer in de metro. 00.30u ons eerste maal na 14.00u, dat ging er goed in.

Jan en ik hadden die zaterdag al een tv zien staan bij de elektronicazaak, maar deze was niet meer beschikbaar. Dus wij besloten zondags maar naar een andere vestiging te gaan waar deze nog wel op voorraad was. Ook stond de playstation 3 ons smekend aan te kijken. Na ruggespraak tussen Jan en ik moest er maar besloten worden om de dames over te halen een grotere tv aan te schaffen. Rekening ‘Mediamarkt’: 46” full-hd tv, playstation 3 en fifa.

Na de hittegolf van juli laat moeder natuur de oostkust van de Verenigde Staten nog niet met rust. Dinsdag rond 15.00u, alles om mij heen begint te schudden en te beven. De noordoostkust van de VS wordt getroffen door een aardbeving. Gelijk live beelden op tv en het word snel duidelijk wat de kracht is en waar het epi-centrum ligt. De schade zou mee zijn gevallen, het duurde ook hooguit 10 seconden. Gewoon maar weer aan het werk. Even later blijkt dat de beving een aantal gebouwen heeft aangetast en ook het witte huis, capitool en het pentagon waren geëvacueerd. De beving was zelfs in New York voelbaar wat 2 grote vliegvelden een paar uur heeft doen stilleggen. Op de weg terug van het werk bleek dat het openbaar vervoer overhoop lag. De metro moest stil worden gelegd om de rails overal te checken. Sommige stoplichten waren uitgevallen waar een agent+fluit het over had genomen. Hier dachten de mensen dat de chaos op te lossen was met een paar keer goed claxoneren.

Het weekend erop stond ook alweer vol met leuke dingen. We gingen eerst vrijdagavond uit, dan wilde ik zaterdag een nieuwe camera kopen. Die avond wilden we naar de film en zondag stond de Martin Luther King Jr. Memorial Dedication centraal in Washington. Een evenement waar eer en respect naar Martin Luther King Jr. zou worden uitgesproken door een monument te onthullen. Ik had kaarten geregeld voor mijzelf en 2 vrienden. Het was openbaar, maar de zogenaamde ‘green zone’ zou gereserveerd worden voor kaarthouders. Het leek mij leuk want dat zou de kans zijn om Obama te zien spreken. Ook vele celebrities en hollywood sterren waren afgereist naar DC. Maar...
Ook een andere gast kwam ons bezoeken. Zonder uitnodiging kwam Irene met veel gedonder en lawaai met een noodgang op ons af. De orkaan zou oostelijk passeren, maar juist op de nacht van zaterdag op zondag hevig aanwezig zijn in DC. Helaas moest het evenement afgelast worden.

De vrijdagnacht was nog volop feest. En ik ben ook maar gewoon de deur uit gegaan op zaterdag. Het gangenstelsel van de metro en de shoppingcentra bood een goede dekking. Die zaterdag werd het weer met het uur heviger en het bleef het maar door regenen. De climax zou in de nacht geweest zijn, toen ik ver hier vandaan was. Wederom was er lichte schade in de stad. Kleine overstromingen, lekkage, gebroken bomen of takken, uitgevallen stroom. Helaas is dit anders langs de kust, Irene heeft in totaal 40 levens gekost en daar staan de steden blank.

De zondag leek als een normale zomerse dag. Een lekker zonnetje, licht briesje en toeristen op straat. Enkel aan de grote plassen en de terrassen die weer opgebouwd werden kon je merken dat het had gestormt. Er waren veel mensen in de stad die van het kustgebied naar DC waren gekomen om het grootste gevaar te ontwijken. Een mooie dag om de camera maar eens uit te proberen. Toch nog maar even het MLK monument opgezocht. Een mensenmassa. Helaas geen Obama.

De noordoost kust van Amerika word nauwelijks getroffen door dit soort natuurgeweld. Voor nu eerst wel even genoeg. Vrijdag 2 september vlieg ik naar Chicago voor 3 nachtjes. Daar het massief even aanschouwen.